„W domu Ojca Mego mieszkań jest wiele” (J 14,2). Perspektywa chrześcijańskiej nadziei
Journal Title: Biblica et Patristica Thoruniensia - Year 2016, Vol 9, Issue 4
Abstract
Geneza, rozwój i znaczenie zagadnienia eschatologii należą do kwestii najbardziej spornych zarówno w perspektywie Starego, jak i Nowego Testamentu. Odnosi się ono zarówno do większych partii wypowiedzi, jak i do pojedynczych zdań zawartych w Biblii. Szczególnego znaczenia kwestia ta nabiera, gdy weźmie się pod uwagę Ewangelię według św. Jana. W Księdze tej faktem w pełni eschatologicznym dla ucznia Chrystusa jest akt wiary, decydujący o posiadaniu życia wiecznego już teraz, choć św. Jan nie przekreśla także eschatologii przyszłej, zapowiadającej sąd i pełny udział w chwale Jezusa uwielbionego. Jednym ze zdań budzących niesłabnące zainteresowanie jest wypowiedź Jezusa zawarta w J 14,2: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele”. Próba wyjaśnienia tych słów zostaje podjęta w niniejszym artykule przede wszystkim na postawie analizy najbliższego kontekstu (J 14,1–3), nie wykluczając oczywiście także odwołania się do innych tekstów Czwartej Ewangelii. Kluczem hermeneutycznym służącym do interpretacji tytułowych słów artykułu są słowa Jezusa stanowiące jeden z czterech elementów opisujących rzeczywistość eschatologiczną w J 14,2–3: „A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14,3). Przez pryzmat słów wskazujących na istotę tej nowej rzeczywistości, a mianowicie na fakt zjednoczenia uczniów z Jezusem, interpretowane będą pozostałe trzy elementy: „dom Ojca”, „mieszkań wiele” i „miejsce”. Wszystkie one bowiem odnoszą się do rzeczywistości trwałej wspólnoty, z podkreśleniem pewnych właściwych jej odcieni. I choć tytułowe słowa nie poszerzają naszej wiedzy na temat „jak jest w niebie”, to podkreślają z całą mocą prawdę o prawdziwym życiu, które jest możliwe tylko wówczas, gdy żyjemy na stałe z tymi, których kochamy.
Authors and Affiliations
Adam Ryszard Sikora
Keywords
Related Articles
- EP ID EP195139
- DOI 10.12775/BPTh.2016.036
- Views 26
- Downloads 0
«Hanno incendiato tutti i santuari di Dio nel paese» (Sal 74,8b). Tempio, Nome e memoria nel Sal 74
„Spalili w kraju wszystkie miejsca świętych zgromadzeń” (Ps 74,8b). Świątynia, imię i pamięć w Ps 74 Psalm 74 jest zbiorowym lamentem nad zniszczeniem świątyni, wydarzeniem, które dla czciciela (czcicieli) oznacza “utra...
Pawłowe rozumienie syneidēsis w Rz 2,9–16
Analiza egzegetyczna jednostki 2,9–16 oraz jej kontekstu (sekcji 1,18–4,25) pozwala stwierdzić, że Paweł chce tu nadać greckiemu pojęciu sumienie podobny sens i funkcję jaką pełni serce w tradycji biblijnej i judaistyczn...
Sumienie w Duchu Świętym w świetle Rz 9,1
W Rz 9,1 Paweł demonstracyjne obwieszcza osobistą prawość jako sługa Jezusa Chrystusa i Apostoł Ewangelii Bożej (1,1). Na świadków uwierzytelniających prawdziwość wydanego o sobie świadectwa powołuje trzy autonomiczne po...
Tomizm biblijny
W ramach czasopisma „Biblica et Patristica Thoruniensia” otwieramy nową sekcję poświęconą tomizmowi biblijnemu, w której będą zamieszczane artykuły i studia odkrywające biblijny profil teologii Tomasza z Akwinu, jego met...
Zjednoczenie (κοινωνία) z Bogiem i braćmi według Pierwszego Listu św. Jana
W Pierwszym Liście św. Jana czterokrotnie pojawia się grecki termin κοινωνία zarówno w sensie łączności chrześcijanina z Bogiem, jak i bratem. Zwrotami opisującymi tożsamość relacyjną chrześcijanina są także „być z”, „by...