Słów kilka o habitualnej aktywności ruchowej mężczyzn po 60. roku życia w książce Roberta Szeklickiego

Apply

Słów kilka o habitualnej aktywności ruchowej mężczyzn po 60. roku życia w książce Roberta Szeklickiego

Journal Title: Antropomotoryka. Journal of Kinesiology and Exercise Sciences - Year 2008, Vol 18, Issue 43

Abstract

Tytuł pracy bardzo dobrze odzwierciedla podjętą w niej problematykę badawczą. Najogólniej jej istotę można sprowadzić do kwestii poszukiwania skutecznych sposobów stymulacji rozwoju motorycznego człowieka w wieku starzenia się organizmu. Jeszcze bardziej uszczegóławia ją Słowo wstępne. Po dokładnej analizie jego treści można nabrać przekonania, że oprócz szeroko pojętej problematyki auksologicznej młody naukowiec w swojej penetracji badawczej podejmie wysiłek w celu znalezienia obiektywnych narzędzi pomiarowych życiowej (habitualnej) aktywności ruchowej mężczyzn w starszym wieku.Pytania badawcze zapowiadają dedukcyjne postępowanie badawcze i rekapitulują indukcyjną znajomość rzeczywistości, czego dowodem może być zawartość treściowa wstępnych rozdziałów. Nie budzi zastrzeżeń dobór technik, narzędzi i metod badawczych zmiennych niezależnych, pośredniczących i zależnych. Zwraca uwagę dbałość o właściwy dobór technik i metod w zależności od rodzaju rozkładu wyników badań (w celu zbadania normalności rozkładu zastosowano test W Shapiro-Wilka), a także ze względu na właściwość i rodzaj nie tylko zmiennej niezależnej (poziom aktywności habitualnej mężczyzn po 60. roku życia) czy pośredniczących, ale przede wszystkim ilościowych zmiennych zależnych.Materiał badawczy jest unikatowy. Ogółem obserwacjom poddano 137 mężczyzn powyżej 60. roku życia ( = 72,6 ± 5,8), dla których miejscem stałego pobytu był Poznań.W celu oceny habitualnej aktywności osób starszych wykorzystano akcelometr typu „Caltrac” (Muscle Dynamics Fitness Network). Pozwoliło to badaczowi na dokładne określenie, w codziennych „obsługowych zajęciach”, wielkości tygodniowego wydatku energetycznego człowieka mieszkającego w dużym polskim mieście. Poza tym należy podkreślić autorski pomysł stosowania relatywnego wskaźnika aktywności ruchowej. Nowość polegała na tym, że globalny wydatek energetyczny (obrazujący poziom habitualnej aktywności ruchowej) odnoszono do wielkości masy ciała badanego.Dyskusja wyników badań dra Roberta Szeklickiego to prawdziwy popis erudycji, dojrzałości i solidności naukowej badacza. Wieloaspektowość dyskutowanych problemów wiąże główna myśl przewodnia, jaką jest obiektywna ocena wpływu habitualnej aktywności ruchowej na wybrane wskaźniki sprawności fizycznej starszych mężczyzn mieszkających w dużym mieście.Wnioski poznawcze potwierdziły zjawisko pozytywnego wpływu zwiększonej, habitualnej aktywności ruchowej na biologiczne wskaźniki dobrostanu człowieka, takie jak: dystrybucja tkanki tłuszczowej, proporcje ciała itp.Wykazano również braku związków między wielkością obciążenia fizycznego człowieka w starszym wieku a optymalizacją masy i składu ciała, gęstością mineralną kości czy też profilu lipidowego surowicy krwi. Wynika z tego, że wysiłek fizyczny nie może być lekarstwem na wszystkie niedomagania organizmu człowieka w późniejszych okresach ontogenezy, lub jak można by było powiedzieć językiem genetyków, na zużycie się polimeru w komórkach organizmu człowieka.W badanej grupie okazało się, że większe znaczenie ma poziom habitualnej aktywności ruchowej na kondycję psychiczną przejawiającą się w poczuciu niezależności funkcjonalnej i optymalizacji jakości życia.

Authors and Affiliations

Edward Mleczko

Keywords

EP ID EP60472
DOI -
Views 61
Downloads 0