Stężenia D-dimerów nie są dobrym markerem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u chorych przed i po endoprotezoplastyce stawu biodrowego
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2018, Vol 20, Issue 5
Abstract
Wstęp. Endoprotezoplastyka stawu biodrowego powoduje aktywację układu krzepnięcia i fibrynolizy. Celem niniejszej pracy było opisanie stężeń tych białek po planowej endoprotezoplastyce stawu biodrowego. Materiał i metody. Prospektywnym badaniem laboratoryjnym objęto 30 chorych (18 kobiet) w średnim wieku 70 lat (zakres, 45-86 lat) zakwalifikowanych do endoprotezoplastyki pierwotnej stawów biodrowych z powodu idiopatycznej choroby zwyrodnieniowej tego stawu. Wszyscy chorzy poddani zostali profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej zgodnie z wytycznymi (enoksaparyna 40 mg 1x1 podskórnie od dnia zabiegu). Metodą immunoenzymatyczną (aparat ACL TOP 500 CTS, Beckman Coulter, Brea, CA, USA) oznaczono stężenia D-dimerów przed zabiegiem operacyjnym, następnie 6 godzin po zakończeniu operacji oraz w 2., 4. i 6. dobie po operacji. Wyniki. Żaden z chorych nie demonstrował objawów żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej podczas pobytu szpitalnego. Średnie stężenie D-dimerów przed zabiegiem wynosiło 1 mg/ml, osiągało największą średnią wartość 11,8 mg/ml w 6 godzin po operacji, następnie zmniejszało się, utrzymując się jednak powyżej wartości normalnych przez 6 dni po zabiegu. Podwyższone wyjściowe wartości D-dimerów (powyżej 0.5 mg/ml) odnotowano u 80% procent chorych. Wnioski. 1. D-dimery zachowują się jak białka ostrej fazy – ich stężenie zwiększa się wielokrotnie po zabiegu endoprotezoplastyki stawu biodrowego. 2. Stężenie D-dimerów nie jest diagnostyczne dla żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej nawet przed zabiegiem i hospitalizacją w grupie chorych z idiopatyczną koksartrozą i bez objawów klinicznych zakrzepicy.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Marcin K. Waśko, Marta Burbul, Krzysztof Gawroński, Artur Pepłoński
Keywords
Related Articles
- EP ID EP429882
- DOI 10.5604/01.3001.0012.8276
- Views 83
- Downloads 0
The Use of Neurodynamic Techniques in the Conservative Treatment of Carpal Tunnel Syndrome – a Critical Appraisal of the Literature
Background. Carpal tunnel syndrome (CTS) is the most common peripheral neuropathy, characterized by the presence of many sensory and motor abnormalities. In the physiotherapy of patients with CTS, neurodynamic technique...
Upper limb joint mobility ranges during activities of daily living determined by three-dimensional motion analysis
Background. Analysis of hand therapy programmes used in various hand therapy centres shows that the programmes primarily aim to restore a maximum range of motion, although basic activities of daily living do not often re...
Przyśrodkowo-rzepkowy fałd maziówkowy
Wstęp. Praca poświęcona jest patofizjologii, częstości występowania oraz znaczeniu klinicznemu fałdu przyśrodkowo-rzepkowego błony maziowej kolana. Występowanie tej struktury, jako pozostałości z życia płodowego jest zja...
Profesor Adam Pąchalski: pół wieku uczestnictwa w rozwoju krakowskiej ortopedii, traumatologii i rehabilitacji w Krakowie
Artykuł opisuje dotychczasowe osiągnięcia życiowe prof. Adama Pćhalskiego, specjalisty ortopedii, traumatologii i rehabilitacji, twórcy i pierwszego Ordynatora Oddziału Rehabilitacji Medycznej w Witkowicach i inspiratora...
Długoterminowe wyniki podskórnego wydłużenia ścięgna Achillesa w leczeniu spastycznej stopy końskiej u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym
Wstęp. Spastyczna stopa końska jest jedną z najczęściej występujących deformacji w mózgowym porażeniu dziecięcym. Optymalne leczenie tego typu deformacji nadal pozostaje nieustalone. Pomimo dużej liczby istniejącego piśm...