Uczenie się ruchów

Apply

Uczenie się ruchów

Journal Title: Antropomotoryka. Journal of Kinesiology and Exercise Sciences - Year 2003, Vol 13, Issue 26

Abstract

Terminem uczenie się ruchów określa się zależne od doświadczenia i względnie trwałe zmiany kompetencji do osiągania w określonych sytuacjach, przez określone zachowanie, określonych celów. Traktując to pojęcie jako kryterium można podzielić klasyczne teorie uczenia się według szczególnego nacisku albo na zależność bodziec-reakcja (S_R - stimulus-response; warunkowanie klasyczne, teorie programowania), albo na zależność odpowiedź-skutek (R-E - response-effect; warunkowanie operacyjne, teorie regulacji). Współczesne teorie uczenia się pochodzą z modelu spontanicznego (emergentnego) sterowania ruchami, w którym składnik R wynika z danej sytuacji i oczekiwanego skutku zachowania (antycypacyjne sterowanie zachowaniem, programy ruchów). Ujęcia S(R)E wydają się szczególnie przekonujące nie tylko z punktu widzenia ewolucyjno-czynnościowego, ale ich zasadność wynika również w formalizacji za pomocą modeli konekcjonistycznych. Dla niedookreślenia, które pojawiło się w ramach modelowania sieciowego, przedstawiono propozycję rozwiązania wynikającego z ukształtowania się struktury czuciowej.

Authors and Affiliations

Ernst-Joachim Hossner, Stefan Kunzell

Keywords

Anticipation behaviour steering conditioning specific anticipation movement programmes programming theories regulation theories sensory consistency problem of underdefinition

EP ID EP59889
DOI -
Views 93
Downloads 0