Wpływ terminu stosowania fungicydu zawierającego flusilazol na skuteczność ochrony rzepaku ozimego przed suchą zgnilizną kapustnych
Journal Title: Rośliny Oleiste - Oilseed Crops - Year 2011, Vol 32, Issue 2
Abstract
Sucha zgnilizna kapustnych jest groźną chorobą rzepaku ozimego i jarego, wywoływaną przez grzyby workowe Leptosphaeria maculans i L. biglobosa. Pierwotnym źródłem porażenia roślin rzepaku są zarodniki workowe, które powstają w owocnikach stadium doskonałego, tworzonych na resztkach pożniwnych rzepaku z poprzedniego sezonu wegetacyjnego. Celem niniejszej pracy było porównanie skuteczności ochrony rzepaku ozimego przed suchą zgnilizną kapustnych w zależności od terminu stosowania fungicydu zawierającego flusilazol i weryfikacja wskazań monitorowania prowadzonego w ramach Systemu Prognozowania Epidemii Chorób. Badania w warunkach polowych wykonywano w ZDOO Krościna Mała w sezonach 2009/2010 oraz 2010/2011 na roślinach odmiany PR46W10. Oznaczanie zmian w dobowym stężeniu askospor patogenicznych grzybów Leptosphaeria spp. w powietrzu prowadzono metodą objętościową z wykorzystaniem chwytacza zarodników i ziaren pyłku firmy Burkard Manufacturing. Obserwacje zdrowotności roślin rzepaku przeprowadzono jesienią i przed żniwami. Oznaczono także plon rzepaku przy 9% wilgotności nasion. Gatunek grzybów rodzaju Leptosphaeria izolowane z liści i łodyg rzepaku oznaczano na podstawie cech morfologicznych kultur na pożywce agarowej. Skuteczność ochrony roślin rzepaku przed suchą zgnilizną kapustnych w sezonie jesiennym w znacznym stopniu zależała od liczby dni z zarodnikami workowymi grzybów L. maculans i L. biglobosa w powietrzu oraz od warunków pogodowych. Wykazano, że optymalnym terminem zabiegu fungicydowego przeciwko suchej zgniliźnie kapustnych jest opryskiwanie roślin w terminie następującym po najwyższym stężeniu askospor w powietrzu. W wyniku takiego zabiegu obserwowano najniższe porażenie roślin, zarówno przed ich zimowym spoczynkiem jak też przed zbiorem rzepaku, a także znaczący wzrost plonu nasion. Proporcje pomiędzy gatunkami L. maculans i L. biglobosa zależały od rodzaju i ilości inokulum, sezonu i były odmienne na różnych organach roślin rzepaku. W okresie jesiennym na liściach przeważał gatunek L. maculans, natomiast na łodygach dominował gatunek L. biglobosa.
Authors and Affiliations
Joanna Kaczmarek, Andrzej Brachaczek, Małgorzata Jędryczka
Keywords
Related Articles
- EP ID EP59650
- DOI -
- Views 81
- Downloads 0
Investigation of phenotypic distance of genotypes of oilseed flax ([i]Linum usitatissimum[/i] L.) using multivariate statistical methods
The aim of this study was the multivariate characteristics of the variability of ten traits of eighteen flax objects. The multivariate analysis of variance and canonical variate analysis were used. The plant material con...
Evaluation of fatty acid methyl esters (FAME) obtained from various feedstock
This paper describes animal fats: beef tallow and lard as feedstock for biodiesel production in comparison to bioesters derived from rapeseed oil. There are presented results of analitical identification of the transeste...
Zastosowanie testu płatkowego w badaniach odporności odmian rzepaku ozimego na zgniliznę twardzikową – wyniki doświadczeń łanowych
Porażenie roślin rzepaku ozimego grzybem Sclerotinia sclerotiorum przyczynia się do znacznych strat plonu nasion. Celem badań było określenie korelacji pomiędzy porażeniem płatków i łodyg rzepaku oraz plonem nasion. Bada...
Wpływ czasu przechowywania na skład chemiczny mięsa kurcząt brojlerów żywionych mieszankami natłuszczonymi olejem lnianym i zawierającymi różne dawki witaminy E
Badano wpływ żywienia kurcząt brojlerów ROSS 308 mieszankami natłuszczonymi olejem lnianym (6%) o zróżnicowanym poziomie witaminy E: grupa I — 40 mg/kg (Starter) i 35 mg/kg (Grower); grupy doświadczalne (Starter/Grower):...
Możliwości dalszego obniżania zawartości glukozynolanów w nasionach rzepaku podwójnie ulepszonego (Brassica napus L.)
Celem prezentowanych badań było wyselekcjonowanie linii rzepaku ozimego podwójnie ulepszonego o ekstremalnie obniżonej zawartości glukozynolanów alkenowych, poniżej 5 µM·g-1 nasion, spośród populacji linii rzepaku ozimeg...