Wyniki radiologiczne leczenia rozwojowej dysplazji stawów biodrowych wyciągiem ponad głową u dzieci niechodzących
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2017, Vol 19, Issue 2
Abstract
[b]Wstęp. [/b]Niemowlęta ze zwichnięciem stawu biodrowego i jego niestabilnością niepoddającą się stabilizacji, mogą być leczone stopniową repozycją stawu biodrowego wyciągiem ponad głową. Celem pracy była analiza wyników radiologicznych zastosowania wyciągu ponad głową oraz wpływ długości trwania wyciągu na wystąpienie powikłań i wyniki końcowe.[b]Materiał i metody. [/b]Retrospektywna analiza dokumentacji dwudziestu sześciu dzieci (34 chore stawy biodrowe). Trzech niezależnych obserwatorów oceniało parametry radiologiczne przed operacją i minimum dwa lata po zastosowaniu leczenia.[b]Wyniki. [/b]Wyciąg ponad głową stosowano przez średnio 35 dni (zakres: 15-43 dni). Dwadzieścia sześć bioder leczone było wyłącznie repozycją i unieruchomieniem w opatrunku gipsowym typu „human position”. Trzy stawy biodrowe zostały zakwalifikowane do leczenia operacyjnego bezpośrednio po okresie wstępnego wyciągu. Pięć bioder, po zakończeniu okresu unieruchomienia miało wynik suboptymalny. W modelu MANOVA, istotny statystycznie wpływ na wynik leczenia miały: wskaźnik przemieszczenia ku górze Smitha (najmniejsze wartości u chorych z resztkową dysplazją stawu biodrowego, p = 0.001) oraz kąt nachylenia panewki Sharpa (najniższe wartości u chorych wymagających operacji, p = 0.01). Testy statystyczne nie wykazały istnienia zależności pomiędzy czasem trwania wyciągu a wystąpieniem zaburzeń wzrostu przynasady bliższej kości udowej ocenianej według kryteriów Bucholza i Ogdena. Piętnaście bioder było w grupie I; po osiem w grupie II i III.[b]Wnioski. [/b]1. Najniższe wartości kąta nachylenia panewki Sharpa zaobserwowano u chorych, którzy wymagali operacji. 2. Najmniejsze wartości wskaźnika przemieszczenia ku górze Smitha mieli chorzy, u których potem prowadzono obserwację z powodu resztkowej dysplazji stawu biodrowego. 3. Długość trwania wyciągu ponad głową nie koreluje bezpośrednio z wynikiem końcowym, a jest jedynie wskaźnikiem ciężkości wady stawu biodrowego. 4. Wydaje się, że rutynowe stosowanie wyciągu ponad głową przed próbą repozycji zamkniętej nie zmniejsza częstości występowania ZOBKKU.
Authors and Affiliations
Marcin K. Waśko, Szymon Pietrzak, Anna Szarejko, Waldemar Przybysz, Tomasz Parol, Jarosław Czubak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP225691
- DOI -
- Views 80
- Downloads 0
Obiektywizacja skal oceny wydolności stawu biodrowego w przebiegu choroby zwyrodnieniowej
Jednym z wielu problemów związanych z chorobą zwyrodnieniową stawów biodrowych jest niewątpliwie prawidłowa diagnostyka. Pozwala ona określić charakter i stopień zaawansowania zmian chorobowych, ustalić i zaplanować odpo...
EARLY ASSESSMENT OF KNEE FUNCTION AND QUALITY OF LIFE IN PATIENTS AFTER TOTAL KNEE REPLACEMENT
Background. The aim of the study was to assess knee function and changes of the perceived quality of life before total knee replacement surgery and after four weeks of post-operative rehabilitation.Material and methods....
Quality of life-oriented evaluation of late functional results of hand replantation
Summary Background. Forearm amputation in different zones via a similar mechanism in a group of patients of similar age is associated with different possibilities of functional recovery. The degree of postoperative recov...
PRP on Preventıon of Tunnel Enlargement in ACL Reconstructıon
Background. The purpose of this study is to describe the role of Platelet Rich Plasma in preventing tunnel enlargement in anterior cruciate ligament reconstruction with a hamstring autograft Material and methods. Forty-f...
Aloplastyka całkowita stawu biodrowego u pacjentów HIV seropozytywnych. Studium przypadku i przegląd piśmiennictwa
Aloplastyka stawów biodrowych jest powszechnie stosowaną metodą terapeutyczną u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów, w szczególności z posterydową martwicą głowy kości udowej. U pacjentów HIV seropozytywnych zabieg...