Zagadnienia intertemporalne zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności oraz kary łącznej w perspektywie zmian Kodeksu karnego dokonanych wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 17 lipca 2013 r. (SK 9/10) oraz ustawą nowelizującą z 20 lutego 2015 r
Journal Title: Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych - Year 2015, Vol 1, Issue 1
Abstract
Autorzy przedstawiają szereg argumentów przemawiających za tym, że po dniu wejścia w życie wyroku TK z dnia 17 lipca 2013 r. art. 75 § 1 k.k. utracił swoja moc obowiązująca w całości, a nie tylko w zakresie, w jakim został uznany za niekonstytucyjny. Zastanawiają się także nad tym, czy po dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej, która wprowadziła z powrotem do k.k. instytucje obligatoryjnego zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej będzie możliwe – ze względu na brzmienie art. 4 § 1 k.k. – zastosowanie ustawy poprzednio obowiązującej i w konsekwencji rezygnacja z odwieszenia kary. W tym kontekście pojawia się – także w perspektywie intertemporalnej – pytanie o możliwość lub konieczność wymierzenia kary łącznej; na gruncie znowelizowanego k.k. kara warunkowo zawieszona podlega bowiem łączeniu z karą orzeczoną za przestępstwo popełnione w okresie próby. Autorzy omawiają problemy, jakie pojawiają się przy wymiarze kary łącznej, a które wynikają z braku synchronizacji postępowania w sprawie zarządzenia wykonania kary i kary łącznej. W konkluzji dochodzą do wniosku, że o tym czy przy łączeniu kary będzie możliwe zastosowanie przelicznika z art. 89 § 1b k.k. decydować będzie przypadek. Aby temu zapobiec, autorzy proponują przyjęcie funkcjonalnej dyrektywy wymiaru kary łącznej, zgodnie z którą w przypadku łączenia kary orzeczonej w wyroku skazującym jako kara warunkowo zawieszona i kary popełnionej w okresie próby kara łączna nie powinna przekraczać granicy, jaką wyznaczałaby suma kar ustalona z zastosowaniem przelicznika z art. 89 § 1b k.k. In this article authors present a series of arguments in favor of the fact that after the Constitutional Court’s judgment of 17th July 2013 entered into force the Article 75 § 1 of Polish Criminal Code (k.k.) lost its binding force as a whole, and not only in part in which it was found to be unconstitutional. This paper also covers the question whether after the date in which the Amending Act (which introduces back into the Polish Criminal Code the institution of mandatory order of execution of conditionally suspended penalty) will have been entered into force, will it be possible – due to wording of Article 4 § 1 k.k. – to apply the law previously in force and, consequently, to resign from the ordering of execution of conditionally suspended penalty. In this context arises – also in the intertemporal perspective – the question of the possibility or the need for aggregate penalty; on the basis of the revised k.k. the conditionally suspended penalty is subject to a merger with the penalty imposed for an offense committed during the probation period. The authors discuss the problems that arise within the imposition of aggregated penalty, which results from a lack of synchronization between the proceedings in case of the order of execution of conditionally suspended penalty and in case of sentencing the aggregated penalty. Authors reach the conclusion that question whether it will be possible to use the conversion regulation of Article 89 § 1b k.k. will be decided by chance. To prevent this, the authors propose to use the functional directive of imposition of aggregated penalty, according to which in the case of a merger of the conditionally suspended penalty with the penalties committed during the probation period the aggregated penalty shall not exceed the limit determined by the sum of the penalties established through use of a conversion regulation of Article 89 § 1b k.k.
Authors and Affiliations
Agnieszka Barczak-Oplustil, Włodzimierz Wróbel
Keywords
Related Articles
- EP ID EP165470
- DOI -
- Views 66
- Downloads 0
Zasada nullum crimen sine lege na tle współczesnej idei państwa prawa
Zasada nullum crimen sine lege postrzegana jest jako ograniczenie władzy karzącej państwa poprzez wprowadzenie ustawowego katalogu czynów karalnych (i możliwych do wymierzenia za nie sankcji). Ideą jest tu zatem związani...
Skazanie bez rozprawy (art. 335 k.p.k.) i dobrowolne poddanie się odpowiedzialności (art. 387 k.p.k.) a przestępstwa o strukturze wielopodmiotowej
Artykuł poświęcony jest problematyce dopuszczalności stosowania instytucji skazania bez rozprawy i dobrowolnego poddania się odpowiedzialności w wypadku przestępstw o strukturze wielopodmiotowej. Główna teza pracy polega...
Przepis karny odsyłający do regulacji kolidującej z rozporządzeniem Unii Europejskiej (konsekwencje w perspektywie zasad wykładni)
Opracowanie ma na celu udzielenie odpowiedzi na pytanie o sposób interpretacji granic typu czynu zabronionego z art. 181 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi po 3 lipca 2016 r. Analiza opart...
Dobrowolność w prawnokarnej konstrukcji czynnego żalu (zagadnienia wybrane)
Celem niniejszego tekstu jest sformułowanie kryteriów pomocnych do ustalenia, czy w konkretnych okolicznościach sprawca usiłowania dobrowolnie odstąpił od dokonania czynu zabronionego lub zapobiegł skutkowi. Dotychczas t...
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 31 marca 2015 r., I KZP 1/15
W glosie podjęto polemikę z postanowieniem Sądu Najwyższego, będącym kontynuacją rozbudowanej linii orzeczniczej uznającej dobro rodziny za główny przedmiot ochrony przestępstwa z art. 207 § 1 k.k. Problem właściwego okr...