Zaparcia – etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie

Apply

Zaparcia – etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie

Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2011, Vol 24, Issue 1

Abstract

Zaparcia stanowią istotny problem zdrowotny i społeczny. Występują u około 30% populacji. Celem pracy było omówienie etiopatogenezy, sposobów diagnostyki oraz leczenia zaparć. Zaparcia, w zależności od przyczyny, dzielimy na pierwotne (idiopatyczne) i wtórne wywołane przez inne czynniki. Zaparcia idiopatyczne można podzielić na trzy główne podtypy: związane z wydłużonym czasem pasażu jelitowego (slow transit constipation – STC), z prawidłowym czasem pasażu przez jelito (normal transit constipation – NTC) oraz związane z dysfunkcją dna miednicy. W diagnostyce zaparć stosuje się następujące badania dodatkowe: wlew kontrastowy jelita grubego, koloskopię, ocenę czasu pasażu przez jelito grube za pomocą znaczników, defekografię, manometrię anorektalną, rezonans magnetyczny oraz biopsję ściany odbytnicy. Terapię zaparć rozpoczyna się od leczenia zachowawczego. Leczenie chirurgiczne stosuje się w przypadku braku skuteczności leczenia zachowawczego w wybranej grupie chorych. Sposób leczenia chirurgicznego zależy od rodzaju zaburzeń przewodu pokarmowego lub dna miednicy.

Authors and Affiliations

Beata Jabłońska, Dymitr Żaworonkow, Mieczysława Lesiecka, Viktor Agafonnikov, Pavel Pinkolsky, Paweł Lampe

Keywords

zaparcia diagnostyka leczenie chirurgiczne Constipation Diagnosis surgical treatment

EP ID EP54007
DOI -
Views 168
Downloads 0