Zastosowanie pooperacyjnej retransfuzji krwi z drenów w całkowitej endoprotezoplastyce kolana
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2010, Vol 12, Issue 2
Abstract
Wstęp Całkowita endoprotezoplastyka stawu kolanowego wiąże się z okołooperacyjną utratą krwi, a jej niedobory uzupełnia się najczęściej podaniem krwi allogenicznej. Zagrożeniem są możliwość przeniesienia zakażeń wirusowych, powikłania immunologiczne oraz niedobory krwi w stacjach krwiodawstwa. Skutecznym sposobem leczenia stała się retransfuzja krwi odzyskanej z pola operacyjnego lub z drenów. Celem pracy jest ocena użyteczności klinicznej przetoczeń krwi odzyskanej z drenów, określenie ewentualnych działań niepożądanych oraz ustalenie czy sama retransfuzja wystarcza do wyrównania utraty krwi. Materiał i metody Ocenie retrospektywnej poddano 214 chorych (240 kolan). Standardowy drenaż ssący kolana założono w 127 przypadkach, a w 113 przypadkach zestaw HandyVac™ do retransfuzji. Analiza porównawcza obejmowała poziom hemoglobiny przed operacją, czas zabiegu, długość pobytu w szpitalu po operacji, występowanie gorączki oraz zapotrzebowanie na przetoczenie krwi allogenicznej. Wyniki Zastosowanie retransfuzji zmniejszyło ryzyko przetoczenia krwi allogenicznej z 69,3% do 43,4%. Zapotrzebowanie na preparaty krwi allogenicznej spadło o 42%. Użycie zestawów do retransfuzji nie spowodowało wydłużenia czasu zabiegu. Pacjenci po retransfuzji dłużej i częściej gorączkowali. Wnioski Retransfuzja krwi odzyskanej z drenów zmniejsza zapotrzebowanie na krew allogeniczną, jakkolwiek nie eliminuje całkowicie potrzeby przetoczeń. Metoda jest technicznie prosta i nie powoduje przedłużenia czasu trwania zabiegu operacyjnego. Jest też bezpieczna, ponieważ nie zaobserwowano istotnych działań niepożądanych poza stanami podwyższonej ciepłoty ciała. Niskie przedoperacyjne stężenie hemoglobiny jest czynnikiem wskazującym na konieczność dodatkowego przetoczenia krwi allogenicznej u pacjentów, którzy otrzymali wcześniej autotransfuzję.
Authors and Affiliations
Łukasz Cieliński , Damian Kusz , Grzegorz Hajduk , Piotr Wojciechowski , Michał Igielski , Mateusz Gębuś , Błażej Kusz
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56998
- DOI -
- Views 90
- Downloads 0
WYNIKI LECZENIA USZKODZENIA DYSTALNEGO ODCINKA ŚCIĘGNA PROSTOWNIKA PALCA ZA POMOCĄ CZASOWEJ STABILIZACJI STAWU DIP DRUTEM KIRSCHNERA (SZYNOWANIA WEWNĘTRZNEGO) – DONIESIENIE WSTĘPNE
Uszkodzenie dystalnego odcinka ścięgna prostownika palca, występuje często, posiada ono jednak niejednorodny charakter , co pociąga za sobą konieczność stosowania różnych form terapii. Większość autorów jest zwolennikami...
CORRECTIVE ARTHRODESIS TO TREAT SEQUELAE OF COMPARTMENT SYNDROME AND ISCHAEMIC SYNDROMES OF LOWER LEG AND FOOT<br /> <br />
SUMMARYBackground. There is a scarcity of studies concerning the treatment of foot and talocrural deformities secondary to a compartment syndrome or ischaemia. Material and methods. Five patients (4 males and 1 female)...
Leczenie masywnego guza olbrzymiokomórkowego bliższego końca kości promieniowej. Studium przypadku
Celem pracy jest przedstawienie przypadku leczenia masywnego guza olbrzymiokomórkowego kości (Giant cell tumor of bone – GCTB) stopnia III (wg. Campanacci, Ennekinga) o rzadkiej lokalizacji jaką jest bliższy koniec kości...
Errors in Treatment of Fractures of Distal Femur by LISS Method (Less Invasive Stabilization System) – Single-centre Experience
Background. LISS, the newest surgical method, makes it possible to completely regain knee function after knee fractures. We share our experience of the most frequently occurring errors during LISS-based treatment and way...
Effectiveness of Proprioceptive Neuromuscular Facilitation (PNF) in Improving Shoulder Range of Motion. A Pilot Study
[b]Background.[/b] Subacromial impingement syndrome is a condition of the shoulder girdle which limits daily activities. It is worth seeking fast and effective treatment options. The aim of this study was to assess the i...