Diagnostyka zatruć grzybami w szpitalnym oddziale ratunkowym
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2010, Vol 23, Issue 9
Abstract
Zatrucie grzybami wywołującymi zespół sromotnikowy jest stanem zagrożenia życia. Śmiertelność w tych zatruciach wynosi 10-60%. Szybkie wdrożenie specyficznego leczenia jest w nich czynnikiem istotnie wpływającym na rokowanie. Stąd, sprawne zdiagnozowanie chorych, u których wystąpienie zespołu sromotnikowego jest bardzo prawdopodobne, może przyczynić się do złagodzenia objawów, a często nawet do wyleczenia zatrutego.Ze względu na fakt, iż zbieranie i spożywanie grzybów jest w Polsce staje się coraz bardziej popularne, a zatrucia gatunkami trującymi stanowią istotny problem toksykologiczny autorzy postanowili omówić w oparciu o dane z piśmiennictwa i własne doświadczenie zawodowe objawy kliniczne, diagnostykę i leczenie zespołu sromotnikowego.We wszystkich przypadkach zatruć grzybami pierwszymi dolegliwościami są zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, bóle brzucha i biegunka. Kluczowym zadaniem lekarza szpitalnego oddziału ratunkowego jest zróżnicowanie objawów nietolerancji ciężkostrawnej potrawy grzybowej od zatruć grzybami drażniącymi przewód pokarmowy, a przede wszystkim od zatruć grzybami zawierającymi cytotoksyczne cykliczne polipeptydy, które wywołują ciężkie uszkodzenia narządów wewnętrznych (głównie piorunującą niewydolność wątroby) i mogą doprowadzić do zgonu.Badanie podmiotowe ma szczególne znaczenie w diagnostyce zatruć grzybami. Starannie zebrany wywiad pozwala na wyeliminowanie banalnych nieżytów żołądkowo-jelitowych i zidentyfikowanie pacjentów wymagających dłuższej obserwacji oraz dokładnej diagnostyki zespołu sromotnikowego. Autorzy szczegółowo omawiają sposób badania podmiotowego chorego, u którego podejrzewa się zatrucie grzybami. Istotnym elementem pracy jest omówienie badania mykologicznego, toksykologicznego oraz innych badań laboratoryjnych. Połączenie wyników badań podmiotowych, przedmiotowych i dodatkowych daje możliwość postawienia prawidłowego rozpoznania zespołu sromotnikowego i wdrożenia stosownego leczenia. Może się ono, jak wspomniano powyżej, przyczynić do złagodzenia objawów, a nawet przeżycia zatrutego.
Authors and Affiliations
Magdalena Łukasik-Głębocka, Maciej Naskręt, Alina Łukasik, Jerzy Ładny, Marzena Wojewódzka-Żelezniakowicz, Sławomir Czaban
Keywords
Related Articles
- EP ID EP53988
- DOI -
- Views 119
- Downloads 0
Stężenie kalcydiolu u chorych na łuszczycę leczonych fototerapią UVB 311
<b>Wstęp. </b>Naświetlania UVB 311nm (NB-UVB) mają wpływ na ekspresję genów substancji ważnych dla przebiegu łuszczycy poprzez zdolność do naskórkowej produkcji witaminy D.<br>&a...
Leczenie zaburzeń rytmu po zawale mięśnia sercowego – wskazania do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora
Najczęstszym mechanizmem nagłej śmierci sercowej jest migotanie komór. Pacjenci z zawałem serca są szczególnie zagrożeni nagłą śmiercią sercową. Wskazania do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora można sklasyfikować j...
Genetyka kliniczna czerniaka
Czerniak złośliwy jest jednym z najbardziej agresywnych nowotworów, jego częstość wzrasta gwałtownie w ostatnich latach. Zwiększone ryzyko zachorowania na czerniaka u potomstwa osób chorych na ten nowotwór jak również ro...
Zespoły mielodysplastyczne – współczesna diagnostyka, klasyfikacja i leczenie Część II: Opcje terapeutyczne w zespołach mielodysplastycznych
W ostatniej dekadzie dokonał się istotny postęp w zakresie leczenia zespołów mielodysplastycznych. Aktualnie strategie leczenia dostosowane są do zakładanych celów terapeutycznych w obrębie każdej z grup klasyfikacyjnych...
Polskie zalecenia dotyczące profilaktyki niedoborów witaminy D – 2009