Elementy jazzowe i brazylijskie w suicie „Scaramouche” op. 165b Dariusa Milhauda
Journal Title: Notes Muzyczny - Year 2015, Vol 1, Issue 3
Abstract
Artykuł składa się z kilku sekcji. We wstępie autor przedstawia życiorys Dariusza Mihauda ze szczególnym uwzględnieniem afiliacji jazzowych. W dalszej części autor prezentuje stylistykę kompozytora oraz wymienia kompozycje Milhauda zaliczane do kameralistyki fortepianowej. Autor opisuje okoliczności powstania dzieła oraz zwraca uwagę na jego ogromną popularność. Kluczowym składnikiem artykułu jest analiza, w której autor wyszczególnia i omawia w świetle sztuki wykonawczej najważniejsze elementy jazzowe i brazylijskie suity Scaramouche op. 165b Dariusa Milhauda. Typowo brazylijska muzyka popularna i jazz mają bardzo podobne korzenie – są mieszanką tradycji afrykańskiej i europejskiej na kontynencie amerykańskim. W trzech częściach utworu: pierwszej – Vif, drugiej – Modéré oraz trzeciej – Brazileira autor artykułu odnalazł takie elementy jak: progresja rhythm changes; paralelizm struktur melodycznych i akordowych; politonalność we współbrzmieniach i w strukturach linearnych; struktury rytmiczne wraz z tanecznością muzyki Ernesta Nazaretha; synkopy; formuła call and response; ostinato rytmiczne; rytmika uzupełniająca; eksponowanie słabych części taktu; akcenty w zakończeniu fraz; wzmacnianie efektu rytmicznego poprzez częste zastosowanie repetycji dźwięku oraz konstruowanie melodii po pauzie; naśladowanie efektu perkusyjnego; przesuwanie naturalnych akcentów w takcie poprzez grupowanie regularnych wartości rytmicznych utrzymanych w metrum parzystym – w następujące po sobie nieparzyste motywy czy wzory rytmiczne; symultaniczna prezentacja tematów muzycznych; struktury pentatoniczne w warstwie melicznej; figura rytmiczna ewokująca swingowanie: ósemka z kropką i szesnastka; charakterystyczny dla muzyki latynoamerykańskiej plan rytmiczny: ósemka z kropką, ósemka z kropką i ósemka; żywiołowy klimat (część pierwsza); nastrój pełen melancholii, nawiązujący do aury wokalnego bluesa, a więc nastroju smutku, wewnętrznego płaczu (część druga); przeszywające, podskórne, zaraźliwe rytmy, czarujące melodie, werwa, motoryka (część trzecia). Przekonania interpretacyjne autora artykułu sięgają do korzeni gatunku wraz z jego inspiracjami, wskazując drogę prawdy w sztuce wykonawczej.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Radosław Stefański
Keywords
Related Articles
- EP ID EP517751
- DOI -
- Views 51
- Downloads 0
Dinu Lipatti – książę fortepianu
W tym roku przypada setna rocznica urodzin Dinu Lipattiego (1917–1950), rumuńskiego pianisty i kompozytora. Sylwetkę artysty warto przypomnieć przede wszystkim ze względu na jego dokonania pianistyczne: połączenie respek...
Textiles of Louis XIV
The article about textiles of Louis XIV was based on the lecture its author delivered during the Artistic and Scholarly Session “In the time of Couperin”, which took place at the Academy of Music in Łódź on 17–20 April 2...
Ocalić od zapomnienia. Wspomnienie o Piotrze Hertlu
Wspomnienie o Piotrze Hertlu<br/><br/>
Twórczość fortepianowa łódzkich kompozytorów II połowy XX wieku, cz. III
The article is the third and last part of a cycle of articles in which their author describes piano pieces by Łódź’s composers of the second half of the 20th century from the angle of piano technique means they use; at t...
Organy Pawła Ernesta Rickerta z 1755 roku w kościele Ojców Pijarów p.w. Matki Bożej Łaskawej i św. Wojciecha w Łowiczu w kontekście problematyki konserwacji i renowacji zabytkowych organów piszczałkowych, cz. I
The article touches on the sophisticated and very vast topic of historical pipe organ renovation. Its aim is presenting the great and in many ways unique, forgotten until now and unlisted instrument built by Paweł Ernest...