Ewolucja rozmieszczenia scenicznego orkiestry symfonicznej – od klasycyzmu do współczesności

Journal Title: "Konteksty Kształcenia Muzycznego" - Year 2018, Vol 5, Issue 2

Abstract

W artykule nakreślona została w porządku chronologicznym, od epoki klasycyzmu do XX wieku, historia ewolucji scenicznego rozmieszczania muzyków orkiestrowych. Przedstawiona jest w nim także charakterystyka układów przestrzennych orkiestry symfonicznej, zwanych inaczej antyfonalnymi lub topofonicznymi. W toku ewolucji historycznych typów rozmieszczenia instrumentalistów w orkiestrze symfonicznej we współcześnie i powszechnie znane oraz stosowane zaszły tak poważne zmiany jak np.: rezygnacja z podziału przestrzennego na grupy (np. realizatorów basso continuo, ripieni i soli) na rzecz spójnych sekcji instrumentów tego samego typu, przemieszczenie grupy I skrzypiec z prawej na lewą stronę sceny czy przeniesienie chóru za orkiestrę. Z wielu istniejących w praktyce koncertowej wersji rozmieszczenia orkiestry symfonicznej, wprowadzanych pomiędzy XVII a XIX stuleciem, w wieku XX wyłoniły się tradycyjne cztery układy rozmieszczenia, które swoją strukturę opierają na rotacji w sekcji instrumentów smyczkowych. Jednym z uzasadnionych wyjątków odbiegających od kształtu rozpowszechnionych schematów jest topofoniczne rozmieszczenie muzyków orkiestrowych, które zawsze dostosowywane jest do: zamysłu kompozytora (lub ewentualnie dyrygenta), struktury konkretnego dzieła, akustyki i budowy sali koncertowej oraz idei osiągnięcia zamierzonego efektu antyfonalnego brzmienia zespołu.<br/><br/>

Authors and Affiliations

Aleksandra Orczykowska

Keywords

Related Articles

Authoritarian-charismatic style of leading an orchestra and its artistic level

The manner of leading an orchestra, communication with musicians, management style – these are the aspects of work with an ensemble that depend on the choices and decisions made by a conductor. The research proves that...

Musicon – narzędzie rozwijające aktywność muzyczną dzieci

Musicon to niezwykły wynalazek. Można go nazwać muzyczną maszyną przypominającą pozytywkę. To nowe urządzenie dydaktyczne dzięki swej atrakcyjności pobudza do swobodnych i twórczych zabaw rozwijających muzykalność. Wszys...

Wybrane zagadnienia z zakresu techniki dyrygenckiej na podstawie repertuaru dętej Orkiestry Reprezentacyjnej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie

Orkiestra Reprezentacyjna AGH jest zespołem wykonującym muzykę rozrywkową, standardy jazzowe oraz muzykę filmową w aranżacjach na orkiestrę dętą. Opracowywanie tego repertuaru wiąże się ze znajomością literatury u dyryge...

The role of a master in musical training. The historical context

The main aim of the article is to assume the fundamental role of a master-artist in young musicians’ training, as well as educational and intellectual capital of historical importance brought by the master-teacher figure...

Download PDF file
  • EP ID EP599871
  • DOI 10.5604/01.3001.0013.2581
  • Views 137
  • Downloads 0

How To Cite

Aleksandra Orczykowska (2018). Ewolucja rozmieszczenia scenicznego orkiestry symfonicznej – od klasycyzmu do współczesności. "Konteksty Kształcenia Muzycznego", 5(2), 49-68. https://europub.co.uk/articles/-A-599871