Obsesja muzycznej perfekcji – John Ogdon, życie i fascynacje wirtuoza fortepianu
Journal Title: Notes Muzyczny - Year 2014, Vol 2, Issue 2
Abstract
Artykuł opowiada o brytyjskim pianiście i kompozytorze podziwianym za swoją mistrzowską grę. Jego nadzwyczajny talent muzyczny ujawnił się bardzo wcześnie. W wieku 5 lat grał na fortepianie lepiej niż niejedna osoba dorosła. Jako mały chłopiec zaczął komponować proste, ale zaskakująco dojrzałe utwory jak na swój wiek. John Ogdon szczyt swojej sławy osiągnął w 1962 roku, gdy zajął I miejsce w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. P. Czajkowskiego w Moskwie. Jego życie stało się wówczas „wędrówką po hotelach”. Grał bardzo dużo recitali i koncertował z orkiestrami w najsłynniejszych salach koncertowych. Podróżował po całym świecie. Artyzm Johna Ogdona to nie tylko doskonała gra na fortepianie, ogromna charyzma na scenie, lecz także wrażliwość i skromność. Na co dzień był introwertykiem, człowiekiem bardzo nieśmiałym, zamkniętym w sobie, często nieobecnym myślami, żyjącym w swoim własnym świecie. Przeżycia, stres i nadwrażliwa osobowość Ogdona doprowadziły artystę do skrajnych zachowań – od stanu euforii do przygnębienia i depresji. Chwile szczęścia, odczuwalne podczas tworzenia, zamieniały się w stan odosobnienia. W ślad za tym pojawiały się zaburzenia natury psychologicznej i nagłe ataki agresji. Trwające latami zachowania autodestrukcyjne doprowadziły go do wyniszczenia fizycznego i psychicznego. W wieku 37 lat, na skutek choroby psychicznej, kariera pianistyczna i kompozytorska Ogdona uległa gwałtownemu osłabieniu. Mimo wielu niepowodzeń w latach choroby i długich poszukiwań skutecznego leczenia, powrócił na scenę i odniósł dalsze sukcesy. Przede wszystkim zapamiętano go jako „giganta” fortepianu, zarówno ze względu na swą posturę, jak i nieograniczone możliwości techniczne, wirtuozerię, muzykalność na najwyższym poziomie, a także olbrzymią wiedzę na temat muzyki. Głównym założeniem pracy jest przedstawienie życia i działalności artystycznej Johna Ogdona, która – mimo wielu przeciwności losu – jest imponująca. Ogdon całe swoje życie poświęcił muzyce. W latach 60. uważano go nie tylko za najlepszego brytyjskiego pianistę, ale także za muzycznego geniusza o niezwykłych zdolnościach.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Marzena Kowalska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP518018
- DOI -
- Views 31
- Downloads 0
Basic performance issues of the full voice accompaniment style in France in 1690–1750 in the light of selected treatises, part 1: France and its musical style
Basic performance issues of the full voice accompaniment style in France in 1690–1750 in the light of selected treatises is a cycle of articles based on Daniel Pochwała’s diploma thesis written during his BA studies at t...
Utwory klawesynowe Pawła Szymańskiego
The article touches on the harpsichord works written by Paweł Szymański, an outstanding Polish composer. Its short introduction outlines the state of contemporary Polish harpsichord music since 1936. Then in presents com...
Muzyka w postmodernistycznej powieści Herberta Rosendorfera „Budowniczy ruin”
Utwór Herberta Rosendorfera Budowniczy ruin wpisuje się w nurt powieści postmodernistycznej. Wśród nawiązań do tekstów kultury należy wymienić przywołania tekstów literackich i dzieł muzycznych. Spośród pierwszych najważ...
Pianista – akompaniator blaski i cienie, schematy i pułapki
Artykuł jest próbą opisu schematów, zależności i modeli postępowania w zawodzie akompaniatora, identyfikowanych przez autorkę w toku 20-letniego doświadczenia zawodowego. Podejmuje się szczegółowego zbadania procesów czę...
Muzyczne portrety kobiet w twórczości klawesynowej François Couperina
Styl francuski do dziś ma szczególne miejsce w rozwoju muzyki klawesynowej. Pośród wielu znakomitych kompozytorów z tego okresu wyróżnia się niewątpliwie mistrz miniatury ilustracyjnej François Couperin, zwany przez wspó...