Stymulacja zrostu kostnego przy zastosowaniu dynamicznych nośników stabilizatora zewnętrznego R Konzala
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2014, Vol 16, Issue 5
Abstract
Wstęp. Leczenie stawów rzekomych zakażonych kości długich stanowi złożone wyzwanie terapeutyczne. Stosowana od lat w Klinice Ortopedii CMKP metoda stabilizacji zewnętrznej aparatem Konzala pozwala na sztywne zespolenie odłamów i ich odpowiednią wzajemną orientację. Sprawdzona w leczeniu infekcji kostnych konstrukcja ma natomiast ograniczone możliwości dynamizacji i zapewnienia docisku międzyodłamowego. W pracy przedstawiono unowocześniony model nośnika stabilizatora R Konzala.Materiał i metody. Porównano skuteczność dynamizacji zespolenia za pomocą nowej konstrukcji ze stosowaną dotychczas metodą - ekscentrycznego odsuwania nośników statycznych. Oceniono czas uzyskania zrostu, liczbę niezbędnych restabilizacji wszczepów aparatu oraz odsetek niepełnych zrostów w dwóch grupach chorych, leczonych odmiennymi sposobami.Wyniki. Średni czas uzyskania zrostu był o 5,1 miesiąca krótszy w grupie leczonej z zastosowaniem nośnika dynamicznego. W grupie tej stwierdzono również istotnie niższy odsetek zrostów poniżej 50% obwodu trzonu, jak również mniejszą liczbę koniecznych przestabilizowań aparatu przypadającą na pacjenta. Nie wykazano korelacji między czasem trwania czynnej infekcji przed leczeniem chirurgicznym oraz obecnością aktywnej przetoki a czasem uzyskania zrostu kostnego.Wnioski. 1. Prezentowane nowe rozwiązanie konstrukcyjne umożliwia dynamiczne przenoszenie obciążeń przez tkankę kostną międzyodłamową, a nie przez nośniki statyczne aparatu. 2. Istota biomechaniczna stabilizatora umożliwia optymalizację procesów reparacyjnych oraz skrócenie okresu uzyskania zrostu kostnego.
Authors and Affiliations
Jerzy Białecki, Adrian Brychcy, Zygmunt Rafalski, Wojciech Marczyński, Stanisław Rak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP57445
- DOI -
- Views 83
- Downloads 0
Zastosowanie litych przeszczepów autogenicznych w rekonstrukcji masywnych ubytków kostnych w pierwotnej endoprotezoplastyce całkowitej kolana
Wstęp. Podejmując się leczenia operacyjnego pacjentów z zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowymi stawów kolanowych możemy być zmuszeni do uzupełnienia masywnych ubytków kostnych. Istnieją systemy protez rewizyjnych, któr...
Wyniki kliniczne szwu łąkotek
W pracy podjęto próbę oceny klinicznej szwu łąkotek po minimum dwóch latach od szycia. W pierwszym etapie leczenia szyto artroskopowo 34 łąkotki w 31 kolanach u 30 pacjentów, następnie, w drugim etapie rekonstruowano wię...
Leczenie operacyjne kręgozmyków: dysplastycznego i cieśni<br />
Wstęp. Kręgozmyk dysplastyczny (wrodzony) powstaje w wyniku wrodzonej dysplazji wyrostków stawowych, której czasami towarzyszy rozszczep łuków kręgów (spina bifida). Z powodu dysplazji dochodzi do podwichnięcia lub zwich...
Operacje tenomioplastyczne poprawiające funkcję stawu ramiennego w leczeniu okołoporodowych uszkodzeń splotu ramiennego
Wstęp:Przykurcz stawu ramiennego w przebiegu okołoporodowego uszkodzenia splotu ramiennego wpływa w istotny sposób na funkcjonowanie kończyny górnej jako całości. Celem pracy było przedstawienie doświadczeń własnych w za...
Objawy depresji u starszych pacjentów z chorobami układu ruchu poddanych rehabilitacji szpitalnej.
Wstęp. Ocena wpływu rehabilitacji szpitalnej na objawy depresji wśród pacjentów z chorobami kostno-stawowymi.Materiał i metody. Wśród 50 hospitalizowanych pacjentów z chorobami kostno-stawowymi przeprowadzono dwukrotnie...