TÜRKİYE VE İRAN’IN ARAP BAHARI’NA YÖNELİK POLİTİKALARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Abstract

2010 yılında Tunus’ta yönetime karşı tepki olarak başlayan ve kısa sürede Orta Doğu ve Kuzey Afrika ülkelerine yayılan ayaklanma dalgası, bölgesel aktörlerin dış politikalarını yeniden tanımlamalarını gerektirmiştir. Bu ayaklanma dalgası ve değişim talepleri Arap Baharı olarak adlandırılmıştır. Arap Baharı’nın ortaya koyduğu koşullar çerçevesinde bazı ülkelerde büyük çaplı gösteriler gerçekleşmiş; Tunus, Mısır gibi bazı ülkelerde gösteriler sonucu, Libya’da ise gösterilerle birlikte dış müdahale sonucu iktidarlar devrilmiştir. Suriye örneğinde olduğu gibi ise bazı yerlerde de yıllarca süren ve hala çözümsüzlüğünü koruyan iç savaşlar ortaya çıkarmıştır. Bölgenin başat gücü olmayı arzulayan ve yaşanan değişim ve dönüşüm sürecini dikkatle izleyen Türkiye ve İran, Arap Baharı’nın yaşandığı ülkeler için kimi zaman bir model ülke olarak gösterilmiştir. İki ülke de Arap Baharı’nın çıkarlarına uygun bir şekilde biçimlenmesini istemişlerdir. Etkin olmaya çalışan iki ülkenin karşılıklı ilişkilerinde ulusal ve uluslararası çıkar çakışmalarından dolayı kimi zaman gerilimler de gözlenmiştir. Buçerçevede çalışma, Arap Baharı ve gelişim sürecine dair bilgiler verdikten sonra Türkiye ve İran’ın Arap Baharı’na yaklaşımıve beklentileri, Arap Baharı’ndan etkilenen ülkelere ve birbirlerine yönelik politikalarını ele almayı amaçlamaktadır. The wave of uprising, which began in Tunisia in 2010 as a reaction against administration and spread to the Middle East and North Africa countries, forced the regional actors to redefine their foreign policies. This uprising wave and demand for change are called as Arab Spring. In the framework of the conditions of the Arab Spring, Power was overthrown, as a result of demonstrations in Tunisia and Egypt and foreign intervention alongside the demonstrations in Libya. As in the case of Syria, in some places, civil wars, which lasted for years and still remain unsolved, have been revealed. The desire to be the dominant power in the region and subsequent shifts and the process of conversion carefully, Turkey and Iran were intended to be a model country for the countries that experienced the Arab Spring. The tensions between the two countries, which were trying to be effective, were observed due to the overlap of their national and international interest. In this framework, this work primarily aims to give general information about the Arab Spring and discuss the politics of Turkey and Iran across the region states and each other.

Authors and Affiliations

Hüseyin AKSU, Muhammet Cemal ŞAHİNOĞLU, Mehmet Nazım UYGUR

Keywords

Related Articles

DIŞ TİCARETTE ÜLKE REKABET GÜCÜNE EKONOMİK ÖZGÜRLÜKLERİN ETKİSİ: OECD ÜLKELERİNDE UYGULAMA

In the economics literature, foreign trade is considered to have a positive impact on the country and indirectly to the World welfare. While multinational companies are trying to discover countries that have the most va...

TÜRKİYE’DE KADINLARIN İŞGÜCÜNE KATILIMI VE İSTİHDAMI

Traditionally, women employment and labour force participation rates have been low in Turkey, and there is no significant increases in the present. It is crucial for women to participate more in economic life to get a si...

ALİ EFENDİ’NİN MANZÛM İLMİHÂLİ / POETIC CATECHISM OF ALI EFENDI

Ilmihâl, kulun Allah’a ve kulun kula olan sorumluluklarının anlatan ilimdir. Bu makale, Hacı Selimağa Kütüphanesinde Kemankeş Bölümünde 681 numarada 1b-7b varakları arasında kayıtlı Ali Efendi namında bir şaire ait bir m...

Türk Devletleri'nin eko-sürdürülebilir insani gelişim indeksine göre değerlendirilmesi ve analizi

Ülkelerin sosyo-ekonomik performanslarını değerlendirmek için yaygın olarak kullanılan insani gelişim indeksleri, gelişmenin hangi oranda eko-kapasite ve çevresel etki kullanılarak gerçekleştirildiğini göz ardı etmektedi...

STRATEJİK BİR YÖNETİM ARACI OLARAK ŞİRKET BİRLEŞMELERİ VE TÜRKİYE’DEKİ BİRLEŞMELERİN ANALİZİ

In today's global world where competition is constantly increasing, it is becoming more and more difficult for companies to continue their existence by gaining a sustainable competitive advantage. In such an environment,...

Download PDF file
  • EP ID EP435358
  • DOI -
  • Views 104
  • Downloads 0

How To Cite

Hüseyin AKSU, Muhammet Cemal ŞAHİNOĞLU, Mehmet Nazım UYGUR (2019). TÜRKİYE VE İRAN’IN ARAP BAHARI’NA YÖNELİK POLİTİKALARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME. International Journal of Economics Politics Humanities and Social Sciences, 2(1), 46-57. https://europub.co.uk/articles/-A-435358