Jazzowe transkrypcje miniatur Fryderyka Chopina
Journal Title: Notes Muzyczny - Year 2014, Vol 1, Issue 1
Abstract
Autor artykułu opisuje swoje doświadczenia z jazzowymi transkrypcjami kilku utworów Fryderyka Chopina (Mazurek a – moll op.17 nr4, Mazurek a – moll op.7 nr2, Nokturn cis – moll op. posth., Preludium c – moll op. 27). Wszystkie te utwory zostały zarejestrowane w 1995 roku na płycie Chopin And Other Songs (Polonia Records CDO34). W pierwszej części artykułu artysta opisuje rolę czynnika improwizacyjnego w muzyce Chopina i wyjaśnia, co skłoniło go do przełożenia wybranych kompozycji wielkiego polskiego romantyka na język jazzu. Szczegółowo omówione zostają zabiegi aranżacyjne, którym została poddana oryginalna muzyczna materia Chopina. Autor starał się więc w miarę możliwości zachować podstawowe elementy opracowywanych utworów, a więc formę i melodykę. W wyjątkowych przypadkach dokomponował jednak interludia, łączniki i cody. Elementem, który uległ najdalej idącym zmianom była harmonia. Została ona uwspółcześniona w duchu Free-Jazzu poprzez takie zabiegi jak: dodawanie składników barwiących, alterowanie wyodrębnionych składników poprzez zwiększanie lub zmniejszanie charakterystycznych składników akordowych, stosowanie tak zwanych substytutów trytonowych, wprowadzenie elementów harmoniki modalnej, wprowadzanie akordów suspendowych i akordów slash, stosowanie zagęszczeń faktury od klasterów po hiper-rozległe układy harmoniczne, celowe unikanie oczywistych, zwrotów kadencyjnych i harmonicznych. Istotne zmiany w zakresie rytmu są związane ze swingiem, który autor uważa za podstawowy element odróżniający jazz od muzyki klasycznej. Ze swingowaniem wiąże się wielowarstwowość rytmów i napięcie między nimi – przemieszczanie rytmicznych akcentów, frazowanie i akcentacja do słabych części taktu, swoiste odprężanie i rozluźnianie napięcia, przemieszczenie czasowe spowodowane intensywną synkopacją, wprowadzanie nieregularnych formuł rytmicznych. Autor zakłada przy tym, że naturalnego swingu nie można się nauczyć – trzeba mieć go „w sobie”. Na zakończenie artysta podkreśla, że podczas opracowania jazzowych aranżacji należy unikać zbyt awangardowych i nieprzemyślanych ingerencji w chopinowski tekst. Dla zachowania zdrowego balansu pomiędzy oryginałem i opracowaniem konieczne jest zatem posiadanie dużej wiedzy, doświadczenia i zrozumienie fenomenu muzyki jazzowej.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Leszek Kułakowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP518026
- DOI -
- Views 52
- Downloads 0
The profile of Emma Altberg (1889–1983) in the light of the preserved correspondence. A contribution to the biography of the Łódź-based harpsichordist
Emma Altberg, a pianist, reviewer and editor of collections of teaching works for piano (e.g. Music Reading Materials, Selection of Works from the 17th and 18th Centuries), was a teacher at the State Higher School of Mus...
Skriabin – muzyka fortepianowa w kontekście ideologii twórczej kompozytora. Część I
Artykuł stanowi pierwszą część cyklu tekstów poświęconych osobie i twórczości fortepianowej Aleksandra Skriabina. Kompozytor ten posiadał nadzwyczajny talent pianistyczny oraz zdolność barwnego słyszenia. Wypracował nowa...
Jubileuszowy Rok Reformacji - słowo wstępne
Jubileuszowy Rok Reformacji - słowo wstępne<br/><br/>
A piano accompanist – pros and cons, schemes and pitfalls
The article is an attempt to describe the schemes, dependencies and models of conduct in the profession of an accompanist, which have been identified by the author during the 20 years of her professional experience. She...
Viola d’amore w XVII i XVIII wieku, cz. II
Viola d’amore – instrument ze strunami rezonansowymi, którego ostateczny kształt konstrukcyjny ustalił się w XVIII w. – jest chordofonem smyczkowym o budowie zbliżonej do sopranowej lub altowej violi da gamba. W kolejnyc...