STYL WYCHOWANIA W RODZINIE A APROBATA AGRESJI W ŻYCIU SPOŁECZNYM PRZEZ MŁODYCH DOROSŁYCH

Apply

STYL WYCHOWANIA W RODZINIE A APROBATA AGRESJI W ŻYCIU SPOŁECZNYM PRZEZ MŁODYCH DOROSŁYCH

Journal Title: Educational Psychology - Year 2012, Vol 44, Issue 1

Abstract

Streszczenie: Wykonane badania miały na celu określenie, czy i w jaki sposób styl wychowania stosowany przez rodziców w okresie dzieciństwa warunkuje stosunek młodych ludzi do agresji i przemocy w życiu społecznym. Materiał empiryczny uzyskano w próbie młodzieży akademickiej (98 osób, w tym 59 kobiet i 39 mężczyzn w wieku 18–25 lat). Badani oceniali, jakie style wychowawcze stosowali ich rodzice w dzieciństwie (informacje retrospektywne) oraz określali to, w jakim stopniu aprobują rożne formy agresji oraz racje, dla których mogą być podejmowane. Uzyskane wyniki dokumentują, że (a) doświadczanie stylu demokratycznego było w większym stopniu udziałem dziewcząt niż chłopców; (b) młodzi mężczyźni w porównaniu z młodymi kobietami istotnie częściej oceniają swoich rodziców jako autokratycznych. Jeśli chodzi o aprobatę agresji to ustalono, że mężczyźni w porównaniu z kobietami istotnie bardziej aprobują ekstremalne formy agresji (torturowanie, zabicie sprawcy) oraz bardziej niż kobiety dopuszczają stosowanie tych form przemocy w tzw. pozanormatywnych okolicznościach (jako kara za wykroczenie, jako przejaw złości). Analiza relacji między stylami wychowania doświadczanymi w dzieciństwie a aprobatą agresji i przemocy przez młodych dorosłych ujawniła, że oddziaływanie rodziców typu „demokratycznego” i „liberalno-kochającego” (wysokie natężenie ciepła emocjonalnego) wiąże się z wyraźnie niższą aprobatą agresji w życiu społecznym, natomiast tzw. liberalno-odrzucający styl wychowania wiąże się z bardziej aprobującym nastawieniem do agresji i przemocy. W świetle tych ustaleń można przyjąć, iż zrozumienie, troska i pozytywne emocje doświadczane w toku socjalizacji rodzinnej stanowią ważne przesłanki korzystnej adaptacji psychospołecznej w okresie młodości. dania miały na celu określenie, czy i w jaki sposób styl wychowania stosowany przez rodziców w okresie dzieciństwa warunkuje stosunek młodych ludzi do agresji i przemocy w życiu społecznym. Materiał empiryczny uzyskano w próbie młodzieży akademickiej (98 osób, w tym 59 kobiet i 39 mężczyzn w wieku 18–25 lat). Badani oceniali, jakie style wychowawcze stosowali ich rodzice w dzieciństwie (informacje retrospektywne) oraz określali to, w jakim stopniu aprobują rożne formy agresji oraz racje, dla których mogą być podejmowane. Uzyskane wyniki dokumentują, że (a) doświadczanie stylu demokratycznego było w większym stopniu udziałem dziewcząt niż chłopców; (b) młodzi mężczyźni w porównaniu z młodymi kobietami istotnie częściej oceniają swoich rodziców jako autokratycznych. Jeśli chodzi o aprobatę agresji to ustalono, że mężczyźni w porównaniu z kobietami istotnie bardziej aprobują ekstremalne formy agresji (torturowanie, zabicie sprawcy) oraz bardziej niż kobiety dopuszczają stosowanie tych form przemocy w tzw. pozanormatywnych okolicznościach (jako kara za wykroczenie, jako przejaw złości). Analiza relacji między stylami wychowania doświadczanymi w dzieciństwie a aprobatą agresji i przemocy przez młodych dorosłych ujawniła, że oddziaływanie rodziców typu „demokratycznego” i „liberalno-kochającego” (wysokie natężenie ciepła emocjonalnego) wiąże się z wyraźnie niższą aprobatą agresji w życiu społecznym, natomiast tzw. liberalno-odrzucający styl wychowania wiąże się z bardziej aprobującym nastawieniem do agresji i przemocy. W świetle tych ustaleń można przyjąć, iż zrozumienie, troska i pozytywne emocje doświadczane w toku socjalizacji rodzinnej stanowią ważne przesłanki korzystnej adaptacji psychospołecznej w okresie młodości.

Authors and Affiliations

Monika Dominiak-Kochanek, Adam Frączek, Karolina Konopka

Keywords

EP ID EP53232
DOI -
Views 231
Downloads 0